Γ. Ξ. ΣΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ
Η ποίηση
Η ποίηση είναι σκληρή
δεν την κερδίζεις με ψέματα,
δεν την αλλάζεις ξεκοιλιάζοντας τράπουλες
ή θυμιατίζοντας τον έξω αποδώ.
Φωτιά
που βαστάει απ’ την κόλαση
και που μελτέμια Αυγουστιάτικα
λουτρὰ ιαματικὰ
που οι δυστυχισμένοι ονειρεύονται.
Η ποίηση σου αφαιρεί την πραγματικότητα
αφήνοντάς σε στις προσβάσεις του ύπνου
να μηρυκάζεις λέξεις.
Κάποτε άγγελος Κυρίου έρχεται
να σου αλλάξει το μουσκεμένο προσκέφαλο.
Η ποίηση είναι η πιο σκληρή μοναξιά.
Η αφώτιστη πλευρά μου
Κάποτε πάω να πνίξω το φεγγάρι
να βάψω το διάστημα στο μαύρο.
Και δεν τη θέλω την αφώτιστη πλευρά μου
ξέρω πως η αθωότητα υποφέρει
μπορεί κι εσύ να μη μ’ αναγνωρίσεις
και σε χάσω
κι ύστερα με το τραίνο ή ωτοστόπ
θα πρέπει πίσω σου να τρέξω
να βιαστώ,
ή μες στα γράμματά σου
πρωί πρωί σ’ εκείνα να προστρέχω
πάλι να σε φαντάζομαι να κλέβω
κόμπο τον κόμπο της ψυχής σου τη δροσιά.
Μέσα στο ποίημα βέβαια είναι αλλιώς
εύκολα βγάζεις το κουκούτσι το πετάς
και τίποτε απ’ το φόβο του πνιγμού
δε μελετάς.
Γυμνός
Λίγο πιο πριν μέσα στο λεωφορείο
άγγιζα πληγές ανοιχτές
και το σώμα μου ασήκωτο ένιωθα
τόσο που στη στάση ξεχάστηκα, σα
να ‘μουν έξω απ’ τ’ όχημα.
Άκουγα μουσική απ’ το δρόμο
ή κρυφαπάγγελνα ποιήματα μέσα μου
μισοχαμένος μισοϋπαρκτός,
καλά καλά δν ήξερα τι ήμουν.
όταν ο εισπράκτωρ φώναξε τέρμα
ντράπηκα
σα να μ’ είχε πιάσει γυμνό!
(“Στις προσβάσεις τού ύπνου”, 1976)
Καβάλα 3-10-1970. Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, Π. Μάρκογλου, Νιόβη Παπαδημητρακοπούλου, Γιώργος Στογιαννίδης
Γ. Ξ. ΣΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ (1912-1994). Ο Γιώργος Στογιαννίδης γεννήθηκε στην Ξάνθη και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Θάσο, τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα. Κατά τη διάρκεια του ελληνοαλβανικού πολέμου υπηρέτησε στο αλβανικό μέτωπο. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 ως γύρω στα 1970 έζησε στην Καβάλα, εργαζόμενος σε οικογενειακή βιοτεχνία και μετά το 1970 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε επαγγελματικά με το εμπόριο και ζει ως σήμερα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Καβάλα υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Γραμμάτων και Τεχνών και το 1934 εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό Νέοι που κυκλοφόρησε τέσσερα τεύχη. Συνεργάστηκε επίσης ως μέλος της συντακτικής επιτροπής με τα περιοδικά της Καβάλας Σκαπτή Ύλη, Εννέα Οδοί, Αργώ και τα περιοδικά της Θεσσαλονίκης Μακεδονικά Γράμματα, Ροτόντα καθώς επίσης με διάφορες εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας, όπου δημοσίευσε κριτικά δοκίμια. Από το 1975 και για πέντε χρόνια πραγματοποίησε ραδιοφωνικές εκπομπές με τίτλο Γύρω από την ποίηση στο ραδιοφωνικό σταθμό ΕΡ2 της Θεσσαλονίκης. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1931 με δημοσιεύσεις ποιημάτων του στο περιοδικό Ορίζοντες του Πειραιά. Το 1949 εξέδωσε την πρώτη του συλλογή που είχε τίτλο Περιστέρια στο φως. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1974). Ήταν μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, πολωνικά και άλλες γλώσσες. Η ποίηση του Γιώργου Στογιαννίδη ξεκίνησε από το χώρο του συμβολισμού και της αφηρημένης συνειρμικής γραφής και οδηγήθηκε διατηρώντας αμείωτη, αν και μέσα σε άλλα μορφικά πλαίσια, την ένταση των συναισθημάτων και την κυριαρχία του ερωτικού στοιχείου, σε μια κυριαρχία του «καθαρού» ποιητικού λόγου και της αυστηρής οργάνωσής του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γ.Ξ.Στογιαννίδη βλ. Γεράνης Στέλιος, «Στογιαννίδης Γ.Ξ.», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και Ζήρας Αλεξ., «Στογιαννίδης Γ(ιώργος) Ξ.», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 9α. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Πηγή: timesnews.gr
