
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Ένα κομμάτι
Όταν εξερράγη το σύμπαν
-οι Ινδοί το λένε Μπράχμαν-
Όλα τα στοιχεία ξεκινήσαν βαθμηδόν
Να σκορπίζονται στο κοσμικό κενό.
Και όπως σκόρπισαν όλα τα έμψυχα όντα
Κάποια ήταν πιο κοντινά το ένα στο άλλο.
Κρατούν μια θολή ανάμνηση από τότε
Από ένα άλλο πλάσμα που αγαπούν τώρα,
Τότε και μελλοντικά σε κάθε νέα τους μορφή.
Μια κόκκινη κλωστή, που δεν μπορούν να δουν
Ενώνει τις ψυχές έως ότου διασταυρωθούν
Ξυπνώντας κάθε φορά συγκίνηση μεγάλη
Και μια σφοδρή επιθυμία, παιδί της μνήμης.
Μέχρι τότε, ζουν την ίδια αθεράπευτη νοσταλγία
για το παρελθόν που έφυγε
και για το μέλλον που έρχεται.
Κουβαλώ μεσ’ στην καρδιά μου ένα κομμάτι σου.
Το έχω δέσει με κόκκινη κλωστή στο πόδι σου,
για να στο δώσω και να το προσέχουμε μαζί.
Αρκεί να μην κόψεις την κλωστή
Και να μη μου κάψεις την καρδιά.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Πηγή: timesnews.gr